Hoxe leo con pracer a entrevista a Olga Novo, poeta galega de fonda incorporación á ebriedade da vida e do amor.
Sae en Galicia Hoxe e, desde logo, é recomendable. Máis aló dos seus principios éticos e morais inquebrantables (atea radical; libertaria; defensora da Utopía; republicana; ...) hai nas súas palabras unha emoción que se eleva e nos envolve nunha optimista esperanza de que é posible avanzar e mudar o sentido actual das cousas. Iso a min xa me convence.
Outra cousa é que as nosas vidas se cruzaran cando eu xa rematara a miña carreira e iniciaba a de investigador en filoloxía medieval. Os versos que abrollaban da súa desbordante imaxinación (partir dentro das aves, aínda lembro) e da amiga común Rosiña anunciaban a poeta que é hoxe a amiga Olga Novo. Aínda lembro aqueles fermosos e toliños anos.
Saúde e República!
ça suffit, ne renonçons pas à nous-mêmes. C'est dans le miroir rouge que voyagent les mots et s'ensorcèlent, devenant poésie ou dénonce. Telle est ma quête, mon cher Jacques Brel.
lundi 24 novembre 2008
dimanche 23 novembre 2008
Reflexións desde a rúa (VI)
O tempo esváese
Agora cando a política
reinventa fórmulas para refundar
núcleos dourados
Pregúntome mesmo
se a masa "respectable" sabe qué sucede
Pero a masa "informe" e "desinformada"
deliberadamente atomizada
deliberadamente automizada
..... DEBERÍA DARME PENA QUE NON SAIBA REACCIONAR?
Esa pregunta asoma
coma unha chantaxe emocional
e roe os elos sociais que me atan aínda
feblemente
a esta masa
HABERÁ FUTURO FÓRA?
Agora cando a política
reinventa fórmulas para refundar
núcleos dourados
Pregúntome mesmo
se a masa "respectable" sabe qué sucede
Pero a masa "informe" e "desinformada"
deliberadamente atomizada
deliberadamente automizada
..... DEBERÍA DARME PENA QUE NON SAIBA REACCIONAR?
Esa pregunta asoma
coma unha chantaxe emocional
e roe os elos sociais que me atan aínda
feblemente
a esta masa
HABERÁ FUTURO FÓRA?
Inscription à :
Articles (Atom)