lundi 15 octobre 2012

DESGASTÉ CADENAS AÑORÁNDOTE, DE AHMED ARIF

De nai kurda e pai turco, Ahmed Arif é un dos poetas máis importantes xunto con Nazim Hikmet de Turquía. 

Naceu en 1927 e morreu en 1991. En 1951, cando contaba con 24 anos foi capturado pola policía por consideralo membro fundador dunha célula comunista clandestina. Durante 128 días foi torturado. En 1954, tres anos despois ditouse unha sentenza que o condeaba a dous anos de cárcere e oito meses de vixilancia en Urfa. Ese día foi liberado xa que pasara 38 meses no cárcere. 

O padecemento deses inhumanos días marcouno: estivo a piques de tolear, escoitaba voces e mesmo tentou suicidarse cortándose as veas. Até 1956 non puido atopar un traballo estable, sendo sometido a constante vixilancia policial. Até 1977 traballou como corrector de prensa.

Os seus versos deixan ver como o amor, un amor que sempre proxectamos ou ensoñamos, pode ser unha perfecta balsa de vida en medio do océano das torturas dos fascistas. En 1968 escribe Hasretinden Prangalar Eskittim (Desgasté cadenas añorándote, Tradución de Pepa Bahamonde e Irfan Güler, Ed. Visor, 2012)

Definía así á poesía: "a poesía  é a miña ira, o meu nervio, a miña blasfemia, a miña rebelión". 

Tu amor no me abandonó,
Quedé hambriento, quedé sediento,
La noche era oscura, traidora,
El alma extraña, silenciosa,
El alma destrozada...
Y mis manos esposadas,
Quedé sin tabaco, sin dormir,
Tu amor no me abandonó...
("Tu amor, p. 13)

Llegamos a un horizonte en que 
No estamos solos, mi amor.
Aunque la noche es larga,
La noche oscura,
Pero lejos de todos los miedos.
Es un amor vivir así,
A solas, 
A un soplo de la muerte,
A solas,
Incluso estando en el calabozo,
No quedar jamás solo,
("No estamos solos", p. 18, vv. 1-11)

Agora unha pequena selección de versos que me gustan...

"La tarde desciende temprano en la cárcel.
Incluso si eres dragón, no sirve de nada" (p. 25)

"Sueño todo lo que sufrimos.
Sueño mi angustia, sueño calabozo.
Cómo pudo durar tantos años,
Mi aventura del tamaño de un verso..." (p. 27)
"Tu ausencia es otro nombre del Infierno" (p. 53)








Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire