dimanche 7 avril 2019

O XORNALISMO-MERCENARIO OU O TRIUNFO DAS FAKE NEWS OU DA DELIBERADA MENTIRA

Non hai día que lea a prensa e non me indigne. Mais hai niveis de tolerancia. O meu rebasou hoxe ao ler determinada nova máis propia da ciencia ficción, da especulación máis insana, da futuroloxía máis perversa, que convertía cada liña non nunha especulación -sequera argumentada-, senón nunha acusación e nunha gran mentira.

Certamente, foi a través da propaganda como o nazismo logrou inocular o virus do odio que lle permitiu practicar logo o xenocidio. Convencer a través de mentiras que o OUTRO xudeu é un cancro para a sociedade, que era o culpable de todos os males. Primeiro, facer crer as mentiras; en segundo lugar, cando a mentira coloniza o pensamento e o imaxinario, xa se pode dar o seguinte paso: pasar das palabras aos actos; finalmente, co proceso de deshumanización completado, pódese exterminar...E todo...todo...comezou coa palabra deturpada do seu valor, convertida nunha gran mentira, que acusaba falsamente e que deixaba sen defensa ao OUTRO xudeu.

Hoxe, e xa falamos diso neste blog, chámanlle a iso 'fake news' ou 'posverdade', isto é converter unha mentira en verdade para favorecer certas estratexias do poder. 

Ollo, non quero xeralizar, mais o certo é que no medio do bosque dun xornalismo-mercenario dominado polos intereses corporativos da patronal, desexosa de facer caixa, asoman poucas pólas dun xornalismo de calidade e ética profesional.

A ética profesional faría que non se puidesen escribir artigos sen contrastar, convertendo unha 'imbecilidade' nunha verdade incriminatoria. Un artigo xornalístico ten que informar contrastando e acudindo a diversas fontes se se trata de dar un enfoque problemático. 

No entanto, o que fan algúns que se cren Nostradamus é directamente atribuír comportamentos e accións a determinadas persoas ou colectivos no futuro, baixo unha disimulada forma de acusación, da que non se poden defender as persoas e colectivos afectados. Unha vulgar mentira para contentar a algún amo. Noxento exercicio de xornalismo mediocre. Para quen le...un insulto, ademais. Como creo na liberdade de expresión, libre son de responder desta maneira a ese insulto. Sei moi ben que estas palabras non chegarán a ter o raio de acción da mentira do desalmado. Mais, fronte ao poder enorme que teñen de crear imaxinario -con esa intención poden mentir e acusar-, xusto é, ao meu entender, que esta miña liberdade de expresión se contrapoña á súa mentira...e nada mellor que permaneza na palabra escrita a defensa que realizo sobre esa gran mentira. Non é preciso dar nomes, o desalmado sabe ben quen é e o que fai. O seu xefe tamén o sabe. Son os donos da caixa do xornalismo-mercenario. 

Defendo aquí ás persoas que ousan escribir respectando o código de ética profesional que debe caracterizar a todo exercicio xornalístico. Hai notables documentos e manifestos que deberan ser guia dun xornalismo de calidade. Eles mesmos os elaboraron. Mais, o certo é, que o xornalismo-mercenario non sabe atender á ética que si respectan outros compañeiros e compañeiras de profesión.

Como dixo unha vez Gabriel García Márquez: "La ética no es una condición ocasional, sino que debe acompañar siempre al periodismo como el zumbido al moscardón".

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire