mercredi 16 avril 2008

Reflexións desde a rúa (V)

Estou fondamente anoxado e amolado. Resulta que hai necios que homenaxean con concertos a maldita vida do nazi Adolfo Hitler. Que demos pasa pola escasa capacidade neuronal para comprender que ese ser inmundo nunca debera nacer? Podédesme chamar intolerante. Tedes razón: non tolero aos xenófobos, aos machistas, aos fascistas, aos racistas, e a toda esa tropa de filonazis que salta e baila proferindo berros en contra de boa parte da Humanidade.

Tanto me dá que se apele á Liberdade de Expresión, xa que esta, e o resto dos Dereitos Humanos, están sendo saqueados polo neoliberalismo. Convértese nun recurso retórico. Aos fascistas, síntoo, nin pan.

Hoxe non soporto a idiotez humana. Hoxe non.

A violencia que domina os resortes das relacións (?) humanas prodúceme tristeza. Pero, como dicía Gramsci -e non me queda máis remedio, senón cáseque sería un perfecto suicida- fronte ao pesimismo da razón, o optimismo da vontade. E nese optimismo hai que convocar a todas as persoas a que traballen e militen en Dereitos Humanos, a que eduquen, a que se mollen publicamente..

E algo que me abraia: un comportamento que coidaba erradicado: a tolerancia das mozas coas bofetadas ou pataletas ciumentas da súa parella..."é que me quere", teño escoitado.

Menuda tontería!!

Ata outro día

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire