O xoves pasado comezou a cruzada contra a crítica realizada por Fran P. Lorenzo na súa sección "Vai de Blog" no Galicia Hoxe. Unha cruzada análoga a aquela que se lanza contra as persoas que ousan criticar a monarquía. Os resultados son os mesmos: censura, ataque e difamación. E as consecuencias: eliminación da proba escrita e, se lles deixamos, eliminación dos "profanadores" (no simbólico, i.e., despedimento ou desprazamento a inframundo).
No meu particular xa estaba animado en escribir algo en contra do clima "alienado" que percibía no tocante á visita do papa. Non só polo desbaldimento de diñeiro público, senón polos paradoxos deste Estado que até se manifestan no artigo 16 da Constitución. E o artigo en dous días xa leva unha vintena de comentarios positivos e negativos.
A min preocúpame, pero ao mesmo tempo anímame, o poder que ten a palabra escrita. Porque, senón, a que obedece pretender silenciar a crítica nun medio tan masivo -ironía, pero a min xa me gustaría que fose así- coma Galicia Hoxe.
Preocúpame que a escena galega perda plumas e discursos de esquerdas. Ese aire de liberdade que dá, ás veces, ler un texto que non se axeonlla perante as forzas do sistema. Refírome, claro, a escena galega oficial: esa que pode chegar de forma máis doada á xente do común.
En fin, país....
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire