Desde sempre practico a lectura paralela, cruzada, ou como se lle queira chamar ao feito de non poder dedicarlle toda a atención de lectura a un único libro. Sempre digo que é pola miña condición de "aspergeriano" non diagnosticado, xa que son incapaz de non ler tres ou catro libros ao mesmo tempo. Quizais por necesidade de conter a dispersión analítica. Ou para calmar a miña inquedanza permanente de curiosidade empírica.Neste fin de semana estes catro libros son:
1) Mortalidad, de Christopher Hitchens, un libro incrible onde o autor relata, cunha entereza atea impresionante os seus últimos meses de vida desde que lle diagnosticaran cancro de esófago.
2) Sobre la educación en un mundo líquido, de Zigmunt Bauman, que a través dunha conversa con Ricardo Mazzeo traslada a súa visión sobre a educación.3) La revolución de los vikingos. La victoria de los ciudadanos, de Elvira Méndez Pinedo, que, desde a súa privilexiada posición de vivir os acontecementos de forma directa, conta como se padeceu a crise-estafa en Islandia e como a cidadanía lle foi poñendo remedio.
4) España, destino Tercer Mundo. Endeudados, sin fábricas, sin empleos y atrapados por el corralito, de Ramón Muñoz, que conta o escenario -para algúns apocalíptico, para outros realmente posible- ao que imos en España debido ás malas e interesadas decisións da oligarquía política -e ao errado voto da cidadanía, todo hai que dicilo- e financeira.
Os dous últimos son ben interesantes por establecer os camiños diverxentes para atacar esta estafa.
O de Elvira achega as claves de por onde cómpre camiñarmos para empoderarnos como pobo. Para recuperarmos a soberanía. Establecer un novo proceso constituínte e impedir que o mercado domine as nosas vidas. O de Ramón introdúcenos niso que ninguén di que chegará como é un corralito que atrapará de forma masiva aos aforros da clase traballadora (se ben, para algúns xa chegou, pois as preferentes son un corralito inmisericorde). Recollendo palabras do libro: "éste es un libro en el que se augura un futuro triste y carente de escapatoria alguna. Por eso, su lectura no se recomiendo a optimistas impenitentes ni a votantes de partidos mayoritarios deseosos de escuchar que "todo se arreglará". Si acaso va dirigido a un tipo de lector inquieto, harto de leer las mismas mentiras que le han estado contando los medios de comunicación desde que comenzó la crisis".
O lector, a lectora será quen deba achegarse a estes libros e ver que camiño paga a pena percorrer: se o da revolución cidadá, indo de fronte e coas armas da desobediencia civil, pero de verdade e sen parar, sen repouso, para desarmar aos poderosos, ou se o da imposibilidade de escapar do naufraxio debido á imposibilidade de dita revolución.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire