A verdade é que non hai fin de semana que a prensa dominical me provoque un punto de anoxo. Hoxe, non ía ser menos. O anoxo ten que ver co emprego da lenda que figura como título para definir a 'pornografía fiscal' dos representantes do PP e PSOE e altos cargos nun suposto exercicio de transparencia. E digo suposto, porque sempre existen auténticas enxeñerías fiscais capaces de agochar inxentes contías de diñeiro e estratexias inmorais e nada éticas de evasión e elusión fiscais.
De todos os xeitos, con independencia desta pouco útil pornografía, a min o que me anoxa é que se use o termo "más pobre" para definir a situación económica de quen forma parte de postos de responsabilidade política.
O vindeiro 17 de outubro será o Día Internacional da Erradicación da Pobreza, momento en que normalmente coñecemos o informe que prepara A Rede Galega contra a Pobreza (EAPN Galicia). No Informe do curso pasado, con datos do 2016, constaba que 700.000 persoas, o 25,4% da poboación galega, vivían en risco de pobreza ou inclusión social, e delas, 111.460 con carencia material severa. E informaban dun 14,1% de persoas que traballaban mais que eran consideradas pobres.
Dubido que algunha das persoas que figuran na listaxe da 'pornografía fiscal' de La Voz de Galicia forme parte das persoas que, por desgraza e obra das normas do sistema capitalista, engrosa as ringleiras das persoas máis empobrecidas.
Demandaríamos un pouco máis de empatía, precisamente, cara ás persoas realmente empobrecidas e non banalizar o termo 'pobre' en exercicios de estilo ao servizo dunha burguesía titulada, moi ben definida por Serge Halimi e Pierre Rimbert en Le Monde Diplomatique de setembro de 2018 (pp. 24-25).
Demandaríamos un pouco máis de empatía, precisamente, cara ás persoas realmente empobrecidas e non banalizar o termo 'pobre' en exercicios de estilo ao servizo dunha burguesía titulada, moi ben definida por Serge Halimi e Pierre Rimbert en Le Monde Diplomatique de setembro de 2018 (pp. 24-25).
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire