Abafo

As rúas cheas de luces de auto
as mans cheas de luces de tendas
os pés cheos de luces de choiva

Remuiño ao redor dunha prenda
alporizadas voces suspiran pola moda
cortexo fúnebre para o peto de mañá

abafo

mentres un mp3
alumea ou adormece
as olladas dos autómatas

abafo

presinto a destrución
dos intres de felicidade
e o tremor da luz baixo a choiva

abafo

percorro a distancia que separa
a miña man do peto
para afondar na esencia da rutina cotiá

das rúas cheas de luces de auto
das mans cheas de luces de tendas
dos pés cheos de luces de choiva

abafo