Hai unha novela francesa bastante reveladora do que acontece cando te xuntas de forma perigosa con xente coa que é preferible, quizais, manter distanciada nun primeiro momento. A novela é Les liaisons dangereuses.
Isto non é unha presuposta ración de elitismo literario. Sabemos que esa novela foi levada ao cine...e tamén que o presidente do Estado lévaa ao escenario político con enorme profusión.
Onte, sen ir máis lonxe, nunha foto de familia ben ilustrativa, ZP reforzaba a súa relación cos donos das fortunas enonómicas máis importantes do Estado e máis aló. Eses mesmos que recibiron enormes contías económicas porque non foron quen de percibir que estouraba a ilusión creada por eles e inoculada, coa compricidade de todos os medios de persuasión, no imaxinario social. Eses mesmos que, coa reforma laboral, aínda reciben máis liberdade pra despedir aos seus traballadores e traballadoras.
Resulta que ainda queren máis carnaza. Podemos tremer...ou podemos actuar. Os de abaixo non podemos seguir soportando os seus pés sobre as nosas gorxas...ou si?
Acelerar as reformas significa menos recursos pra os de abaixo, menos servizos públicos, menos defensas contra o ataque.
Non hai remedio posible dentro do capitalismo salvaxe. O neoliberalismo levou a ilusión irlandesa ao pozo. Agora coñecerán a receita neoliberal en todo o seu esplendor....diñeiro a cambio de privatizar servizos públicos. Ese é o pastel que buscan os poderosos. A xustificación téñena. A nós non deixar que nos convenzan de que é polo noso ben.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire