Hoxe, que estou triste, preciso escoitar a cálida voz de Galeano describindo o inxusto debuxo que recorre as liñas do planeta. Fala sobre todo do Sáhara. Fala de xustiza no medio dun océano de inxustizas.
Os seus muros 1 e o muros 2 relatan moi ben o meu sentir, o sentir solidario...
Escoitalo é comprender que hai entre as mans cando collemos unha morea de area e ...entre os dedos esváese sen que poidamos retela.
Hoxe estou triste porque sei que as Leis de Estranxeiría, como a española, tamén son un enorme muro que impide construción de proxectos de vida...e vaise unha persoa amiga quizais movida por esa imposibilidade, quizais movida polo desexo de voltar á súa terra transoceánica, quizais...
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire