Sempre leo con curiosidade intelectual na revista El Viejo Topo a sección de Anna Bogaz Cerezuelo, "Las caras ocultas del poliedro". Na revista do mes de xuño (nº 293, pp. 6-7) Anna Bogaz recolle unhas declaracions da xornalista Amy Goodman no programa Democracy Now! (Democracia Xa!) que ela conduce sobre a persecución á que se viron sometidas tres persoas: un funcionario de intelixencia do goberno, unha directora de cine, e un hacker.
O funcionario, William Binney, traballou máis de 40 anos na NSA, a axencia de seguridade nacional estadounidense. Deixou o seu posto en intelixencia despois do 11 de setembro de 2001,en concreto o 31 de outubro de 2001, despois de ver como se esvaían todos os dereitos da cidadanía en cuestión de privacidade e se controlaban e divulgaban (a través dunha empresa privada) uns 320 millóns de rexistros de comunicacións entre cidadáns estadounidenses. Pois ben, no 2007, cando o fiscal xeral Alberto Gonzales ía ser interrogado sobre esta perversa utilización da privacidade, unha ducia de axentes personáronse na casa de Binney e foi levado baixo as armas para ser interrogado e amedrentado para que non fose a declarar en contra do fiscal e da NSA.
O segundo caso que trae Anna Bogaz é o de Laura Poitras, unha directora de cine comprometida coa verdade a través dos seus documentais (por exemplo, My Country, My Country, narra a ocupación de Iraq por parte dos EE.UU). Pois ben, desde o ano 2006 foi detida e interrogada nos aeroportos unhas 40 veces. Ao facelo, non só procuraban intimidala, senón que lle requisaban -roubaban- computadora e cadernos de notas. A verdade doe moito cando se conta sen medo. A última vez que a detiveron foi o 5 de abril de 2012 e, como quería tomar notas sobre esta detención, colleu un lapis...pois ben, o lapis foi considerado arma perigosa por parte dos axentes de fronteira. Queren impedir que conte que fai EE.UU, en realidade, e, por suposto, non queren que se entere a sociedade norteamericana...sempre confiada nas bondades da súa democracia (sic).
O terceiro caso é o de Jacob Appelbaum, investigador de informática para unha organización sen ánimo de lucro, Tor Project. Jacob ideou un programa que permite evitar controis e a vixilanciaen Internet no momento de facer buscas. É o programa que utiliza WikiLeaks para protexer aos que reciben os seus documentos. Firme defensor do traballo realizado por WikiLeaks, coñece a forte vixilancia do goberno dos EE.UU. sobre a súa persoa. Foi detido tamén unhas 12 veces en aeroportos. Cacheado, insinuándolle que abusarían sexualmente del, e facéndolle todo tipo de preguntas sobre a guerra de Iraq, Afganistán....
C'est la jolie démocracie américaine!!!
Pois nada, a seguir coa autoimposta cegueira e "xoguemos" a ser felices (como toda i-lusión é mentira, claro, por iso é, para min, tan absurda esa pregunta-sección que figura nun xornal nacional e que só alimenta o ego-individualismo extremo: yo soy feliz.... De primeira, preguntaría como pode un ser feliz nun mundo coma este?, cando morren milleiros de persoas por fame?, cando a dignidade vive asoballada por desemprego, por perda da vivenda, por....???!!! Ademais, como non vai estar contenta unha persoa que superou un cancro!!!)...
É todo dun carácter tan absurdo.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire