MUNDOS PARALELOS

Nas fábulas de Esopo ben
puideron existir as lendas
imaxinadas e nunca ben
contadas dos mundos paralelos

Pode mesmo que sexa mal
pensado devecer pola copia
de que serviría se mal
en mente soporta todo?

O xornal e a parafernalia
da santa semana santa
que todos adoran e logo
maldicen por non ser tan santa

todo iso prodúceme un
abafo existencial de palabras
que silencio por non ser un
máis da tribo da normalidade

Mentres fumega e agarda o
café da mañá deixo que roan
os demos a miña dor o 
meu anxo perde as ás

e inerte permanezo só
asubiando a melodía de Bob
Marley e baleiro todo só
para erguerme e ollar 

Quizais nesoutro mundo
paralelo a miña vida
teña algún sentido 

Imaxino nos ollos do horizonte
que os seus dedos inscriben
a máis fermosa historia de amor

Claro un sempre quere ser
máis alto máis fermoso
maldita idea que nos meteron

Por iso nese espello 
non quero que garde na ialma
o pouso da esperanza do beizo no bico

Quizais camiñe orgulloso 
altivo egoísta e falsamente
empático á procura do seu ego

Quizais sexa así como queiran
querelo admiralo e convertelo
en obxecto de consumo

Quizais sexa amado
Quizais sexa mesmo temido
Quizais

Porque de existires 
ese mundo paralelo
por que ía ter o mesmo destino
ca min ese eu de espellos e horizontes?

Buf
si
o domingo 
abre o día
camiñarei á procura da beleza

esa que latexa no interior
das pequenas cousas
non quero ese mundo paralelo
non quero ese eu triunfador

non
no fondo non son eu
é o outro que quizais 
elas e eles queren

O domingo 
abre as xanelas da rutina

as campás anuncian a hora

mentres os turistas 
mapa en man
procuran o tesouro
que Compostela
agocha aos ollos non ensinados