SOBRE SUCESIÓNS INFAMES E O NEGACIONISMO

Os camiños que seguen as novas son inescrutables, mais aí están, envolvéndonos todo o día, con desesperación e tamén con frustración. Hoxe, dúas chegaron de forma diferente mentres ía no autobús: 

a) A primeira delas proviña dunha mensaxe dun amigo -a que reproducimos a continuación- sobre a "sucesión en el título de Duque de Franco, con Grandeza de España", solicitada dita sucesión pola filla da recén finada Carmen Franco Polo, isto é, por María del Carmen Martínez-Bordiu Franco. 

b) A segunda viña desde as ondas dun dial que non podo indentificar e que falaba da actual tendencia por parte de historiadores en Arxentina de practicar o negacionismo e relativizar, minimizar e mesmo negar a existencia de torturas durante a Ditadura arxentina. Claro está que Arxentina coñeceu unha sucesión de golpes de Estado desde o de 1930, sendo especialmente sanguinarios os de 1966 e 1976.

Xunto na miña reflexión o que producen as dúas novas, xa que se vinculan de forma clara. A primeira nova, ademais da lóxica indignación polos privilexios que se manteñen desde a Ditadura franquista nesta enfraquecida e degradada Democracia, non abraia se consideramos que estamos dominados pola onda relativista do posmodernismo e que asulagou o coñecemento de prexuízos epistémicos que fan un dano terrible á racionalidade científica. 

Neste noso país, non hai moito, tanto en Galicia coma no Estado, en datas máis recentes, produciuse unha nova e reiterada oposición a derrogar a Lei de Amnistía de 1977. Unha Lei que tivo un uso perverso e demostra como entraron as estruturas do franquismo nas da democracia. Unha Lei que ampara aos vitimarios e verdugos de Franco, equiparándoos ás vítimas. Unha Lei que permite, coa axuda dunha eivada Lei de Memoria Histórica, que a reparación sexa unha quimera, que a xustiza social sexa unha mera utopía aínda a reivindicar, e que se neguen ou relativicen as prácticas xenocidas da Ditadura Franquista e que, nas beiras dos camiños e nos montes, existan fosas co corpo esquecido de milleiros de vítimas (+140.000?).

Aínda non se desclasificaron milleiros de documentos desa infame Ditadura, que permitirían alumear as zonas escuras que permanecen sobre infinidade de circunstancias. 

Desde os organismos internacionais avísase constantemente a España sobre a conveniencia de derrogar a Lei de Amnistía de 1977 para que se coñeza a verdade.

Así, como non denominar Pacto de Silencio o que sucedeu nas negociacións para entrar en Democracia? Como non percibir que quizais foi unha rendición das forzas da oposición democrática ante as máis poderosas forzas franquistas? 

E así, con este pensamento entro neste 26 de marzo de 2018, co desexo de que algún día poidamos devolver a dignidade e a xusta reparación a todas as vítimas da Ditadura Franquista. 

BOLETÍN OFICIAL DEL ESTADO
Núm. 74
Lunes 26 de marzo de 2018
Sec. V-B.  Pág. 25370
cve: BOE-B-2018-19174
V. Anuncios
B. Otros anuncios oficiales
MINISTERIO DE JUSTICIA
19174
Anuncio de la Subsecretaría (División de Derechos de Gracia y otros Derechos), sobre solicitud de sucesión en el título de Duque de Franco, con Grandeza de España.
La sucesión en el título de Duque de Franco, con Grandeza de España, ha sido solicitada por doña María del Carmen Martínez-Bordiú Franco, por fallecimiento de su madre, doña Carmen Franco Polo, lo que se anuncia por el plazo de treinta días, contados a partir de la publicación de este edicto, a los efectos del artículo 6º del Real Decreto de 27 de mayo de 1912, en su redacción dada por Real Decreto 222/1988, de 11 de marzo, para que puedan solicitar lo conveniente los que se consideren con derecho al referido título