QUE VIDA VIVIMOS?

Si
xa estou
unha vez máis

peiteado a medias
co frío presentido no corpo
e vestido ás présas

Tan só sento
un chisco
só

Os pasos encamíñanse
sabedores
no mesmo percorrido
tantas veces percorrido
que cansa pensalo

Estrada
quilómetros de fume
e frío e choiva ou sol
se cadra a sorte
pero é inverno

Mentres vou
alumeo estes versos
e dígome
"que vida vivimos?"

Vexo aos coches lanzados
nunha e noutra dirección
as vidas crúzanse indiferentes
a non ser
un semáforo mal distanciado
un xiro mal anunciado
entón os verbos e as mentes
alumean ese demo
o que todos levamos dentro

E seguimos o paso
por unha estrada
demasiado transitada
demasiado coñecida
e recoñeces cada unha das fochancas
como amantes eternas
que aniñan no teu ollar
sempre están aí eternas
incansables

E liberamos un chisco os pensamentos
o marido
a muller
os nenos ou as nenas
os amigos
a familia
o can
o gato
ou simplemente a casa

nalgo diso está a nosa cadea dos sentimentos

Pero o noso tempo non é pra iles
non é pra nós sequera

non podemos
non nos deixan

Non nos avisaron
vivir era outra cousa
ou
isto é vivir?

Asinamos un contrato
demasiado cruel
que nos ata a unhas paredes
tanto dá a súa cor
son paredes
e están sempre envolvendo
ao noso tempo
vixiando que nada
nada
impida a realización do contrato asinado


E xa sabes
todo vai

o café
as pastas
o xornal
as novas
a política
os malos políticos
o tempo
o frío

e quéixaste
de todo e por todo

pero non actúas

non podemos
non nos deixan

ou iso cres

Pasa o tempo
de volta
retorno ao eterno retorno
estrada
frío
escuridade
choiva

obrigas
e máis obrigas
que quedan como queda o diñeiro
da cesta da compra na tenda

E chega a cea
os encontros cos seres
queridos cada vez máis distanciados
ou coa túa soidade

e saen
e non queres
as rutinas como as espiñas das rosas
estás cansa
estás canso
mañá é outro día

E cando te deitas
diste

"As horas do tempo namorado
u-las?"

Mañá é outro día

1-decembro-2010
"No camiño, eterno e frío, que me leva de Brión a Cesures todos os días"