mardi 14 décembre 2010

SOBRE ESTAR DE XEONLLOS

O pepiño, o lucense, ten un rictus perigoso. Ao falar quere ter a máxima razón. Por iso quere decretar. Ignora as pausas da negociación democrática. Todo o fai, di, porque un grupo de traballadores -improdutivos para o medio de televisión- quixeron "poñer de xeonllos ao Estado e iso non o imos consentir"....Seméllame ben...

Por que non se ergueron cando viñeron os oligarcas a impoñer receitas de axuste social? E penso en dúas cousas: a) seguen estando de xeonllos tremendo e só lanzan a súa "mala follá" contra as persoas: traballadores, inmigrantes, etc.; b) nunca estiveron de xeonllos -eles- porque estaban agardando de pé, cos outros voitres neoliberais ou ultraliberais como diría o Beiras, a que sexa o pobo o que se poña de xeonllos suplicando por uns míseros euros, cada vez menos, por un traballo precario, flexible, móbil e sen dereitos.

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire