ANALOXÍAS

Espidas ante o espello
as curiosas mans da ourive
camiñan firmes
entremesturando
tenrura e amor

Quero ser barco
na oleaxe
tremo
e abro as redes
do enfeitizo
para liberar os amores todos

Nada
con orgullosa indiferenza
aí están dando vida ao barro frío
mentres ignoran o meu silencio

Pero son un pincel insignificante
Coas mans secas impotente
encadeado a ese espello
encadeado a esas mans

Quixera ser ese barro
esa metáfora do amor
e aniñar nas súas mans
e ser algo máis ca un soño

na memoria somos pó, 5-agosto-2010