Onte, no Diario Público, saía unha entrevista moi interesante realizada a un dos pensadores marxistas máis relevantes, Étienne Balibar, da que adxunto aquí o enlace:
http://blogs.publico.es/fueradelugar/147/%e2%80%9cfrente-a-los-nacionalismos-reactivos-nos-hace-falta-un-populismo-europeo%e2%80%9d
Experimento moitas coincidencias coas liñas xerais da súa análise, sobre todo con esa atinada reflexión de que "hay toda una articulación capitalista entre el Estado y el mercado", e coa visión sobre o carácter aínda incipiente da crise actual, ou, sobre todo, sobre como se artellou a construción europea.
Non coincido coa súa visión sobre as esquerdas, xa que a esquerda que está aliñada co dogma neoliberal, sinxelamente, non pode denominarse esquerda. Supoño que se refire a partidos de corte socialdemócrata que, na aplicación de políticas económicas, se moven baixo o paraugas dos órganos de decisión neoliberais (FMI, Banco Central Europeo, Consello da UE) e que, por iso, se converten en social-liberais coma o PSOE.
O que sucede é que a esquerda que realmente é alternativa e antisistema está deliberadamente marxinada polos medios de persuasión que controlan e manipulan a información a transitir. Só hai que ver o que aconeteceu coa TVE en España coa manifestación de milleiros de persoas convocadas por Izquierda Unida o pasado fin de semana.
E, máis aló desa marxinación imposta, está o feito da fragmentación da esquerda, a súa atomización. Tamén está o feito de ter entregado o pobo europeo as institucións democráticas a partidos de corte social-liberal, á dereita e á extrema dereita. De aí que triunfen os nacionalismos de corte xenófobo...pero é porque as propias políticas sociais artelladas desde as institucións europeas o son. Así, cun pobo que non vota, que pensa que todo dá igual, que entrega co seu silencio (tanto ten voto nulo coma voto en branco, así o penso) imposible formar un Partido da Esquerda Europea sólido, con capacidade de intervención na vida política europea e con capacidade real de facerlle fronte ás políticas de axuste impostos polos órganos de decisión neoliberais.
Para que exista un movemento converxente de masas a nivel europeo, debe existir unha organización das mesmas. Sen iso será imposible. Cabe pensar que o fortalecemento da Esquerda Europea non pode vir no abstracto, senón nas concrecións de cada nación, e logo trascender e abranguer unha dinámica europea. E cando falo de Esquerda, en boa lóxica, refírome a organizacións políticas e sociais que marcan un programa de mínimos anticapitalista e que camiñe cara ao socialismo.
E logo, cunha esquerda fortalecida, a nivel europeo, deberíamos recuperar as institucións europeas baixo o prisma do control democrático do pobo e tumbar o actual Tratado de Lisboa, e artellar un novo proceso constituínte que tente, de forma veraz, elaborar un documento social, solidario e de cooperación entre os pobos de Europa.
4-xullo-2010
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire