Invernía
cruenta fustrigas a pel
feríndonos
deixándonos
sempre
un
pouco máis orfos
A
marusía desfai os baixos
o
vagallón dános forte
hoxe
imos desorientados
á procura do Faro
pois
o camarada SERAFÍN MOURELLE
home
de sal e mar
no
medio desta dura galerna de virus
de
confinamentos e desesperanzas
fóisenos
onte
Permanece
o ronsel da súa singradura
no
océano vermello do comunismo
a
súa honesta visión das penurias
que
soporta a clase traballadora
o
seu xesto amable e protestón
Entre
as crebas do naufraxio
fica
a túa memoria
a
que nos une
e dá azos
Sirvan estes improvisados
mais sentidos versos
para despedirme de ti CAMARADA
Xabier
Ron
31-III-2020
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire