ça suffit, ne renonçons pas à nous-mêmes. C'est dans le miroir rouge que voyagent les mots et s'ensorcèlent, devenant poésie ou dénonce. Telle est ma quête, mon cher Jacques Brel.
mercredi 2 février 2011
TEMOS QUE SER AGRADECIDOS....
ENTÓN DIGAMOS GRAZAS POR FACERNOS ESE REGALO....EU FÁGOO EMPREGANDO A IMAXE DE EZCURRA QUE SAE HOXE EN REBELIÓN...
IRONÍA? BIEN SÛR! OF COURSE!
O TEMPO SEMPRE DITA AS SÚAS FERMOSAS SENTENZAS...O TRISTE É QUE CANDO SE DEAN CONTA DA COITELADA DADA...SERÁN AS PERSOAS E A SÚA DIGNIDADE COMO PENSIONISTAS AS SENTENCIADAS...
GRACIÑAS POR FACERNOS MÁIS FORTES...O QUE NON MATA ENGORDA...
PERO, POR FAVOR... NON DIGADES MÁIS QUE O FACEDES POR MIN!
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire