mercredi 27 novembre 2013

A MENTIRA ILUSTRADA OU COMO VENDER O PAÍS

Esta sentenza que abre o título serve para definir a estratexia do presidente Núñez Feijoo. As súas respostas, que penden, loxicamente, do argumentario da dereita máis salvaxe e doutrinal desde o punto de vista da aplicación do credo ultraliberal do capitalismo, son un quiste de mentiras pragmáticas, ilustradas coa sabedoría do que se sabe controlador dos medios de propagación. 


Considerando o seu pragmatismo é lóxico que diga que é moi bo que o 51% de Barreras sexa controlado por unha empresa estranxeira, PEMEX. Ignorando dous feitos: a) o control vai ser desde o punto de vista das decisións, foráneo; b) en canto teñan acumulado o saber e a experiencia, asi como os avances tecnolóxicos na construción de barcos, nada impide que se desfaga dese 51% e se leve toda esa bagaxe deixando a empresa destruída. 


A este respecto, quero lembrar que existe unha categoría profesional -de dubidosa ética desde logo polas consecuencias que ten o seu traballo- que se define como intermediarios na compra-venda de empresas. E lembro o que se dicía nun artigo de finanzas excite, no mes de abril de 2011: "Porque incluso en el peor de los escenarios, una empresa  sigue teniendo atractivo a los ojos de los inversores". 


No proceso da entrada de PEMEX vexo que se reafirma a validez da afirmación anterior. Para PEMEX debe ser un investimento e, como tal, debe ser rendible, desde os postulados capitalistas. Cómpre saber os termos exactos do contrato de compra da empresa e a que obriga e, para min máis importante, que implicacións vai ter para os traballadores e traballadoras da empresa. E nesas implicacións hai que estudar xa as repercusións dunha fuxida cara a adiante de PEMEX.

Penso, certamente, que veremos a atípica actuacións dunha empresa transnacional, que procura maximizar os beneficios como sexa, que gozará mesmo da venia dos gobernos instalados no poder, que zugará mesmo diñeiro público, e que, cando o vento abanee....liscará a prol de novos beneficios. Isto, para min, é malvender o país, malvender a nosa tecnoloxía, malvender o futuro dos nosos traballadores e traballadoras.
Que hai detrás de PEMEX, de REPSOL e mesmo de GAS NATURAL, que, dalgunha maneira, aparecen unidos na ecuación? 
Rebuscando na hemeroteca, un ve que no ano 2011 PEMEX, empresa pública mexicana dedicada ao negocio do petróleo, cun 9,3% (ano 2013) das accións de REPSOL, se asocia con Sacyr para controlar, entre as dúas o 29,5% de REPSOL. 
Voume permitir, para acompañar esta parte do relato, un fragmento publicado na edición dixital vanguardia.com hai tres días, o 24 de novembro de 2013: "Estas críticas contra el sistema de retribución, apoyado en su día por Pemex, ponen la guinda a una semana marcada por los rumores sobre posibles estrategias para tomar el control de Repsol, que la mexicana solo ha desmentido parcialmente. El propio Lozoya negó un supuesto plan, publicado por la prensa española, por el que el magnate Carlos Slim se haría con un 10 % del capital de Repsol con el objetivo formar una alianza entre ambas empresas mexicanas que controlase la petrolera española, al desbancar como primer accionista a Caixabank y su participación del 13 %."

Reproduzo outro fragmento de economia digital, datado no propio 24 de novembro de 2013: 

"Pese a que el vínculo empresarial de Pemex y Repsol se remonta a finales de los años setenta, en los últimos meses, y mientras avanza el proceso de privatización de la petrolera mexicana, sus directivos han ahondado en las críticas a la dirección de la petrolera española".
 
 Abroia, detrás das intervencións en marcha, un perigo evidente para Barreras.Trátase do xadrez capitalista, e nese xadrez as persoas non valemos ren, porque non contizamos en bolsa, porque co noso traballo produtivo non se pode especular. Unha especulación que fai que mesmo o magnate Carlos Slim asome como un ariete. 

Xa sabemos como vai actuar o goberno central coa presenza de PEMEX en REPSOL-YPF, "asunto interno entre empresas", dixo o ministro Margallo. E é certo.

En consecuencia, é tan iluso o presidente Núñez Feijoo que pensa que neste xadrez contan os intereses dunha empresa galega e dos seus traballadores e traballadoras? 

Só temos que engadir unha nova consideración: PEMEX move máis de 105 mil millóns, como repercute isto na propia poboación mexicana...e como vai repercutir agora que se fala do seu proceso de privatización? En medios mexicanos, mesmo entre investigadores emanan críticas sobre o rol redistributivo da empresa. 

Logo, está en xogo tamén a dimensión ética de quen adquire un produto. Non me cansarei de repetilo: non todo vale. E hai constancia de denuncia da Comisión Nacional de Dereitos Humanos de México (tal como existen vulneracións levadas a cabo polas empresas enerxéticas españolas en América Latina e outras latitudes).

Por iso, agardo, que de forma contraria ao primeiro anuncio de fusión das antigas caixas galegas, que eu definín xa daquela, como unha mala solución por ser un claro proceso de bancarización e perda do seu carácter social, equivocarme.
 


Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire