DE NOVO, FIN DE CURSO

Sempre que chega o fin de curso, vén, de golpe, o cansancio todo, como se acudise a unha chamada de urxencias. Acompañando a ese cansancio, sobre todo cando tiveches algún tipo de empatía coa xeración que acaba, veñen as lembranzas, normalmente as boas e entón, case sen sabelo, emociónaste porque sabes que sigues cumprindo anos e, en certo modo, cumprindo coa túa tarefa educadora.
Agora veñen os novos soños de futuro para esta xeración: elección de itinerarios, elección de ciclos, de carreiras...., e novas relacións humanas que servirán para encher de experiencias a maleta da vida. Os meus alumnos e alumnas de 4º saben que dunha maleta -La valise, curtametraxe de ficción- poden extrarse moitas e variadas interpretacións. Que a súa se encha de boas emocións e que teñan o suficiente para ser feliz, o suficiente para ir medrando en humanidade.
A repousar toca...agás para as equipas directivas...e para min, claro...até agosto.