ça suffit, ne renonçons pas à nous-mêmes. C'est dans le miroir rouge que voyagent les mots et s'ensorcèlent, devenant poésie ou dénonce. Telle est ma quête, mon cher Jacques Brel.
dimanche 17 avril 2011
PROCESIÓNS DE CURIOSA VORACIDADE HIPERCONSUMISTA
Ollei a foto da procesión curioseando nos medios dixitais. Sabía que era o primeiro sábado coas portas abertas a ese mastodonte do hiperconsumismo. E comprobei o que sospeitara: finalmente, eu tiña razón, somos poucos os que cremos que as cousas non se deben facer así.
A foto que recollo representa moi ben o concepto de procesión: enorme acumulación de persoas, en ringleiras e indo detrás dun ídolo. Vale, pode que a comparación non sexa perfecta, xa que o ídolo santificado non se move, pero tanto ten. O certo é que algo irracional move esa crenza de que aí, dentro das portas dese novo templo, atoparán...que?
E curioso, unha procesión de Semana Santa -que tampouco me atraen, non xa porque sexa ateo, senón porque as enormes masas de xentes me producen unha sensación de abafo- é máis ecolóxica nese deambular detrás da imaxe santificada. Aquí, a procesión ten o cheiro a tubo de escape, a aire contaminado, a goma queimada no asfalto, e inxentes cantidades de CO2 que se verten á atmosfera.
En fin, digo curiosa voracidade porque no fondo, a meirande parte sairá case sen nada substancial nas mans, pero con menos ca o que levaban. Pero algo levarán, como xesto de conquista, como proba da procesión.
Este modelo é insustentable en todos os parámetros:
a) na forma de comerciar e producir: canta vulneración de DD.HH. non se agochan nos beneficios de multinacionais?? Informes hainos, pero claro, ao igual que a guerra que declaramos, acontece en países e en xentes que nin queremos coñecer.
b) no forma de alimentar: comercio inxusto e insolidario: 4 compañías controlan o 50 % da alimentación industrial en España; a presión á que se ven sometidos labregos e labregas é inxente: loitan contra xigantes para non ter que pechar as súas pequenas e máis ecolóxicas formas de producir alimentos;
c) no modelo ambiental: xa o vimos: coches e máis coches, contaminación;
d) na propia dimensión económica: nun radio superior aos 15 quilómetros o pequeno comercio padecerá esa competencia (desleal) e pechará, e perderanse postos de traballo e...morrerán os barrios.
Sei que este modelo capitalista ten adeptos, claro. Por iso son capitalistas.
Unha forma máis de acentuar o individualismo co que vivimos os occidentais.
Xa o dixen antes, AVE (territorio), Cidade da Cultura (cultura-turismo) e Marineda City (modelo comercial) son expoñentes do capitalismo. Con iso queda dito todo.
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Vendo que entendes as cousas como as entendo eu e que as sentes como as sinto eu, aconséllote que leas:
RépondreSupprimer"Supermercados. No gracias" - Esther Vivas y Xavier Montagut (da xarxa de consum solidari).
q teñas bo día
www.hoyideashoy.blogspot.com
Graciñas Irene!
RépondreSupprimer