mercredi 17 décembre 2014

INTERVENCIÓN SOBRE A LEI MORDAZA

Intervención que veño de realizar sobre a chamada Lei Mordaza, que trae o PSdG polo procedemento de urxencia, e á que fixen unha emenda en nome de AGE para que se retire en función do rango de lei que lle queren dar á "devolución en quente".

++++
A aprobación no Congreso dos Deputados da chamada Lei Mordaza representa o ataque máis duro que recibe a nosa democracia. O goberno-títere deseña un aparello lexislativo represor para impedir que a indignación cidadá se manifeste nas rúas.

Unha indignación que ten todo o dereito, avalado pola Constitución Española, a reivindicar e defender os seus dereitos de cidadanía. Sobre todo cando a perda do traballo, os recortes laborais e salariais, a perda de protección social, a corrupción, as estafas das preferentes e dos desafuzamentos, os ataques aos servizos públicos son todos eles motivos que levan á cidadanía galega ás rúas. Está en xogo a democracia.

A Lei Mordaza ataca de forma directa os dereitos de reunión e manifestación pacífica e de manifestación (art. 21 CE), o dereito á folga, o dereito de expresión (art. 20 CE) e o dereito da liberdade de expresión (e asociado a el o de liberdade de prensa) (art. 22 CE), amais do dereito á presunción de inocencia (art. 24 CE).

Os Estados teñen a obriga de respectar, protexer e garantir os dereitos consagrados na Constitución Española, na Declaración de Dereitos Humanos de 1948, no Pacto Internacional de Dereitos Civís e Políticos, no Convenio Europeo para a Protección de Dereitos Humanos e as Liberdades Fundamentais e que mesmo figuran na Carta de Dereitos Fundamentais da Unión Europea.

Comecemos por dicir alto e claro que o concepto de "manifestación autorizada" non existe na Constitución Española. En xaneiro de 2013 a Oficina do Alto Comisionado das Nacións Unidas para os Dereitos Humanos emitiu un informe sobre boas prácticas para garantir a promoción e protección dos dereitos humanos no contexto de protestas pacíficas. A resolución 22/10 do Consello de Dereitos Humanos da ONU, do que España formaba parte, aprobou, sen votación e por unanimidade dita resolución. E aí dise que a participación en protestas pacíficas é unha maneira importante de exercer o dereito á liberdade de reunión pacífica, de asociación, de expresión e participación nos asuntos públicos. E que o requisito de información non pode significar requisito de autorización, xa que o relator especial sinala que non se debe requerir autorización para celebrar unha reunión pacífica. As directrices da OSCE/OIDDH sinalan que mesmo as reunións espontáneas deben ser legais e son mostra dunha democracia saudable. A falta de notificación non debe de ser un pretexto para a disolución automática nin para a imposición de sancións penais ou administrativas.

O equipo de represión desta nova Inquisición en que se volveu o goberno de dereitas, introduciu tamén unha auténtica canallada, digna do racismo institucional levado a cabo pola dereita, tal como conceder a capacidade ás Forzas de Seguridade para rexeitar ás persoas inmigrantes que salten o valo de Ceuta e Melilla. Esta posibilidade, incluida na disposición adicional décima durante o trámite de emendas, supón legalizar as chamadas "devolucións en quente", expresamente prohibidas ate agora, porque as persoas inmigrantes que chegan a territorio do estado español teñen dereito a asistencia letrada e a que se comprobe si son menores ou refuxiados. Esta disposición foi introducida como emenda no Congreso, eludindo os informes preceptivos do Consello Xeneral do Poder Xudicial, o Consello de Estado e o Consello Fiscal.

A arrogancia do ministro do interior, Jorge Hernández, ante as críticas das organizacións pro dereitos humanos, foi propia dun auténtico xenófobo, comportamento indigno nunha democracia real. Persístese en criminalizar ás persoas inmigrantes.

Mañá, 18 de decembro, na cidade da Coruña e de Lugo terán lugar actos reivindicativos en contra destas devolucións en quente da Lei Mordaza, e iso acontecerá no Día Internacional das Persoas Migrantes. Agardo no ter que padecer o indignante bochorno de escoitar ou ver a aqueles que din si a esta Lei Mordaza realizar discursos e pousar con falsidade ante as cámaras.

Coa Lei Mordaza, ademais, a presunción de inocencia estoura xa que, de saída, recíbese unha falta sancionada cunha multa pola autoridade administrativa, polo que as persoas se vén na obriga de demostrar a súa inocencia. Non existe un control xudicial previo. Desprotección da cidadanía ante o abuso.

Ademais, todo o aparello de sancións é un auténtico disparate: 600 euros por non levar DNI; 600 por formar parte dun piquete informativo; 600 por faltarlle o respecto a un axente (art.37); 30.000 euros por manifestarse ante unha sede coma o Parlamento de Galicia; 30.000 euros polo exercicio de informar con veracidade e apoio audiovisual; 30.000 euros por axudar a frear un desafiuzamento (art. 36); ate 600.000 por aqueles que exerzan o dereito á folga en trens, aeroportos, portos, infraestruturas de luz, gas, auga; centrais nucleares; infraestruturas de comunicación (art. 35, e disposición adicional sexta); é unha auténtica barbaridade, un atropelo salvaxe que, mediante a imposición do medo quere mutilar a solidariedade das xentes que se agrupan para impedir a inxustiza social. Por riba, tal como facían os nazis, existirá un Rexistro Central de Infractores, unha auténtica lista negra de activistas (art. 43).






Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire