Cinco anos que nos deixou. Foi o 13 de abril de 2015.
Hoxe, 14 de abril, Día da República, imaxinei uns versos en forma de aforismo, en castelán, para homenaxealo.
En los aplausos reina
la confusión del silencio
E deixo tamén os outros dous que me viñeron e que figuran no relato improvisado pero pensado que quedará pendurado en forma de video.
Perforo la mentira más cruel:
soy la verdad de tu espejo
En donde tiemblan los párpados ofendidos
habita el latido de una lágrima
Aquí deixo a reflexión que xurdiu co aforismo en confrontación coa situación de cada día ás 20h:
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire